فضای swap هنگامی که فضای حافظه اصلی (RAM) پر می‌شود و دیگر جایی برای فرایندهای جدید وجود نداشته باشد، مورد استفاده قرار می‌گیرد. توجه کنید که فرایند بخشی از یک برنامه است که برای اجرا شدن باید ابتدا توسط الگوریتم‌های زمان‌بندی خاص (مانند FIFI،  SJF و غیره) از فضای دیسک (حافظه ثانویه: مانند هارددیسک) به درون حافظه اصلی بارگذاری شود (در صف آماده برای اجرا قرار بگیرد) و سپس برای اجرا شدن توسط الگوریتم‌های زمان‌بندی فرایندها، برای اجرا شدن، پردازنده را دریافت کنند. فرض کنید سیستم ما یک پردازنده دارد و تعداد بسیاری فرایند نیز در حافظه اصلی. برای اجرا شدن فرایندها باید صف‌بندی شوند. حال یک فرایند با اولویت بالا اگر بخواهد اجرا شود اما جایی در حافظه اصلی وجود نداشته باشد تا فرایند در آن قرار بگیرد، در این موقع، سیستم‌عامل توسط معیارهایی فرایندی را برای خروج از حافظه اصلی و قرار گرفتن در حافظه فضای swap انتخاب می‌کند. به عمل مبادله فرایندها میان حافظه اصلی و فضای swap، اصطلاحا swapping، به عمل خروج فرایند از حافظه اصلی و قرارگیری در swap، اصطلاحا swap in و به عمل خروج فرایند از swap و قرارگیری در حافظه اصلی، اصطلاحا swap out گفته می‌شود. توجه داشته باشید که swap جزئی از حافظه اصلی (RAM) نیست بلکه فضایی است بر روی رسانه ثانویه مانند هارددیسک. به همین خاطر است که زمان نصب هر توزیع لینوکسی یا هر سیستم‌عامل دیگر یونیکسی، بخشی از هارددیسک را از نوع سیستم فایل swap، پارتیشن‌بندی می‌کنید.

برای ایجاد یک swap file (یک فضای swap اضافی به‌صورت یک فایل) باید به‌صورت زیر عمل کنید:

ابتدا یک فایل با اندازه مشخص توسط دستور dd ایجاد می‌کنیم. سپس از دستور mkswap  برای ایجاد ساختار سیستم فایل swap بر روی فایل استفاده کنید. در نهایت  با دستور swapon  آن را به لیست فضاهای swap موجود روی سیستم معرفی کنید.