مفاهیم مقدماتی Routing

در فصل دوم کتاب قصد داریم مروری مختصر بر مفاهیم پایه ای مسیریابی داشته باشیم تا آمادگی ورود به مباحث فصل های آتی که با جزئیات به انواع پروتکل های مسیریابی می پردازد را داشته باشیم. در ابتدا چگونگی انجام عمل مسیریابی را روی روتر یادآوری می کنیم. سپس نقش CEF را در سرعت بخشیدن به مسیریابی روترها مورد بررسی قرار می دهیم.

نقش CEF در بهینه سازی مسیریابی

از آنجایی که روترها باید همه مسیرهای موجود بازاء هر مقصدی را قبل از ارسال ترافیک استخراج نموده و بین آنها مسیری که Subnet Mask آن خاص تر است را انتخاب کنند، لذا ضروری است تا روتر برای پیدا کردن مسیر خروجی همه مسیرها را در جدول مسیریابی جستجو نماید که خود این بدان معناست که هر چه جدول مسیریابی بزرگتر باشد،

الگوریتم های تقسیم ترافیک روی مسیرهای مساوی

می دانیم که روتر در شبکه های IP همواره ترافیک را روی بهترین مسیر ارسال می کند و بهترین مسیر، مسیری است که پایین ترین متریک و یا کمترین Distance را بین پروتکل های مسیریابی داشته باشد. چنانچه برای مقصد خاصی بیش از یک مسیر با کمترین متریک وجود داشته باشد، روتر به صورت پیش فرض ترافیک را بین حداکثر 4 مسیر تقسیم می کند.