یکی از مسائلی که در خیلی از شبکه ها از جمله شبکه IP اهمیت پیدا می کند، قابلیت تقسیم ترافیک روی مسیر های مختلف است تا به این ترتیب بتوانیم ظرفیت بیشتری را بین دو نقطه فراهم نمائیم. اگر حضور ذهن داشته باشید در شبکه های Ethernet چنین قابلیتی وجود ندارد زیر ا پروتکل STP همه مسیرهای اضافی را بلوکه می کند.

اما با این حال شبکه Ethernet با بکارگیری مکانیزم هایی چون Etherchannel و یا PVST اقدام به تقسیم کردن ترافیک روی مسیرهای مختلف می کند تا از افزایش پهنای باند بین نقاط مختلف سود ببریم.

در شبکه IP نیز این قابلیت یعنی نقسیم ترافیک روی چند مسیر وجود دارد اما متاسفانه در شبکه IP فقط وقتی می توان ترافیک های به یک مقصد را روی چند مسیر تقسیم نمود که مسیرها مساوی باشند. شبکه IP هیچگاه ترافیک را روی مسیرهای نامساوی تقسیم نمی کند. به عنوان مثال اگر از تهران به مازندران سه مسیر ارسال ترافیک وجود داشته باشد اما ظرفیت مسیر اول بیشتر از مسیر دو مسیر دیگر باشد، هموراه ترافیک ها را روی مسیر اول ارسال می کند. مانند این می ماند که از تهران به مازندران که سه مسیر چالوس، هراز و فیروزکوه وجود دارد، بدلیل نامساوی بودن ظرفیت مسیرها همواره افرادی که قصد مسافرت به مازندران را دارند باید از فیروزکوه عبور کنند با توجه به اینکه این مسیر ظرفیت بیشتری نسبت به بقیه مسیرها دارد. بدیهی است که حالت بهینه حالتی است که ترافیک ها به نسبت ظرفیت مسیرها تقسیم گردد

مسئله تقسیم ترافیک روی مسیرهای نامساوی را به بخش بعد واگذار می کنیم. همه پروتکل های مسیریابی در شبکه IP قابلیت تقسیم ترافیک روی مسیرهای مساوی را دارند. در سیسکو به صورت پیش فرض ترافیک ها حداکثر روی چهار مسیر مساوی تقسیم می شوند و این عدد تا شانزده مسیر نیز قابل افزایش است.

در فصل دوم کتاب انواع الگوریتم های Load Sharing مبتنی بر CEF شرح داده شده اند و همه پروتکل های مسیریابی نیز از همان الگوریتم ها تبعیت می کنند. شیوه تغییر الگوریتم Load Sharing نیز در همان فصل شرح داده شده است.

در مثال قبل اگر همه لینک ها را به حالت پیش فرض و 10 مگابیت بر ثانیه تغییر دهیم، دو مسیر از IOU1 به IOU4 وجود خواهد داشت که هر دو نیز مساوی هستند.

EIGRP ways

مسیرهای مساوی در EIGRP

خروجی جدول مسیریابی نیز وجود دو مسیر مساوی تا مقصد را تایید می کند. ضمنا همانطور که دیده می شود نسبت تقسیم ترافیک نیز 1:1 است. پیش فرض الگوریتم Load Sharing نیز Per-destination است. بهتر است نام الگوریتم را Per-session بنامیم زیرا در دستور از واژه Per-destination استفاده می شود اما در واقع نوع الگوریتم Per-session است بدین معنی که با تغییر هر یک از آدرس های مبدا و یا مقصد ممکن است مسیر ترافیک تغییر نماید.

!!! روش اول برای تایید Load-Sharing به مقصد 192.168.1.0/24

IOU1#sh ip route 192.168.1.0 255.255.255.0

Routing entry for 192.168.1.0/24

  Known via "eigrp 1", distance 90, metric 435200, type internal

  Redistributing via eigrp 1

  Last update from 10.1.3.3 on Ethernet0/1, 00:00:08 ago

  Routing Descriptor Blocks:

    10.1.3.3, from 10.1.3.3, 00:00:08 ago, via Ethernet0/1

      Route metric is 435200, traffic share count is 1

      Total delay is 7000 microseconds, minimum bandwidth is 10000 Kbit

      Reliability 255/255, minimum MTU 1500 bytes

      Loading 1/255, Hops 2

  * 10.1.2.2, from 10.1.2.2, 00:00:08 ago, via Ethernet0/0

      Route metric is 435200, traffic share count is 1

      Total delay is 7000 microseconds, minimum bandwidth is 10000 Kbit

      Reliability 255/255, minimum MTU 1500 bytes

      Loading 1/255, Hops 2/0

!!! روش دوم برای تایید Load-Sharing به مقصد 192.168.1.1

IOU1#sh ip cef 192.168.1.1

192.168.1.0/24

  nexthop 10.1.2.2 Ethernet0/0

  nexthop 10.1.3.3 Ethernet0/1

تایید Load Sharing با استفاده از دستورات مانیتورینگ

در خروجی زیر با دستور show ip cef exact-route نیز می توان از صحت تقسیم ترافیک در زمان ارسال اطمینان حاصل کنیم. در دستور اول به صورت فرضی ترافیکی را از آدرس 10.10.10.1 به آدرس 192.168.1.1 ارسال می نماییم. در این صورت ترافیک از مسیر Ethernet0/1 یعنی مسیر پایینی ارسال می گردد. در دستور دوم آدرس مقصد فرضی از 192.168.1.1 به 192.168.1.2 تغییر می دهیم و مشاهده می کنیم که ترافیک از مسیر پایین به مسیر بالا یعنی Ethernet0/0 جابجا می شود.

IOU1#sh ip cef exact-route 10.10.10.1 192.168.1.1

10.10.10.1 -> 192.168.1.1 => IP adj out of Ethernet0/1, addr 10.1.3.3

 

IOU1#sh ip cef exact-route 10.10.10.1 192.168.1.2

10.10.10.1 -> 192.168.1.2 => IP adj out of Ethernet0/0, addr 10.1.2.2

تایید مانیتورینگ در زمان ارسال ترافیک (Data Plane)

با دستور maximum-path در محیط روتر می توانید حداکثر تعداد مسیرهای به هر مقصد را تعیین نمایید.

IOU1(config-router)#maximum-paths ?

  <1-32>  Number of paths

تعیین حداکثر تعداد مسیر برای یک مقصد

دیدگاه‌ها  

-2 #1 ذبیح الله ابراهیمی 1398-04-06 12:53
سلام خدمت اساتید گرامی

صفحه زیبا دارید مطالب تان هم زیباست اما یک باریکی را متوجه باشید که در همین مطلب در قسمت های سیاه نوشتاری کانفگریشن روتر کود ها را با نمبر های فارسی نوشتید این کار شما باعث میشود تا با یادگیری و گرفتن مفهوم را با مشکل روبرو کند میشود همان را انگلیسی بگذارید ضرورت نیست هرجا تعصب زبانی صورت گیرد اگر هم بسیار توانایی دارید و میتوانید روتر ها و سویچ های را تولید کنید تا بصورت فارسی کانفگریشن شوند ضرورت نیست هر چیز را بزنیم پاه خود و یک متل سابقه وجود دارد که عبارت است از بخشیدن از کیسه خلیفه!!!

بسیار تشکر
نقل قول کردن

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید