رایکا امپرا

همانطور که می دانید مسیر default مسیری است که اگر ترافیک دریافتی روی روتر با هیچ یک از مسیرهای جدول مسیریابی مطابقت نداشته باشد، از مسیر default ارسال می گردد. به جای ایجاد دستی مسیر default در روترهای سازمان می توان آن را از طریق پروتکل مسیریابی دایر در آن سازمان منتقل نمود 

ویژگی احراز هویت در همه پروتکل های مسیریابی وجود دارد و هدف آن جلوگیری از مسیرهای غلطی است که ممکن است توسط هکرها ایجاد و منتشر شود. البته در همه پروتکل های مسیریابی این ویژگی اختیاری است. در پروتکل OSPF در صورت فعال کردن Authentication دو روش clear text و MD5 برای ارسال رمز وجود دارد.

ابزار فیلترینگ مسیر در همه پروتکل های مسیریابی وجود دارد و هدف آن فیلتر کردن مسیر است. با فیلتر کردن مسیر شبکه X ارتباط با شبکه X غیر ممکن خواهد شد. فیلترینگ مسیر را با فیلترینگ داده اشتباه نگیریم. در فیلترینگ داده که با ابزارهایی مانند Firewall و Access-List پیاده سازی می شوند،

ویژگی NSF (جابجایی بدون توقف ترافیک) در کنار SSO ابداع سیسکو در روترهایی است که دو RP دارند. منظور از روترهای با دو RP روترهایی است که دارای دو engine هستند. Engine مغز اصلی سیستم را تشکیل می دهد. روتر بدون engine فقط یک شاسی است.  ویژگی SSO به روتر اجازه می دهد تا چنانچه RP و یا engine اصلی روتر خراب شود،

بعضی از پروتکل های مسیریابی مانند IS-IS و MP-BGP که قابلیت توسعه پذیری در آنها قبلا دیده شده است، برای آنکه روی بستر IPV6 نیز قابل استفاده باشند، فقط کافی است تا فیلدهای جدیدی برای انتقال IPV6 به آنها اضافه شود اما پروتکل هایی مانند RIP، EIGRP و OSPF که توسعه پذیر طراحی نشدا اند ،

همانطور که قبلا گفته شد، بیشترین تغییرات OSPFV3 نسبت به OSPFV2 به واسطه تغیییرات در انواع LSA ایجاد شده است. در LSA Type 1 و LSA Type 2 تغییراتی رخ داده است که در ادامه به آن می پردازیم و دو LSA جدید با Type 8 و Type 9 نیزبه مجموعه LSA های OSPF اضافه شده است.