پروتکل ISIS بدلیل Link State بودن تقریبا همه ویژگی های پروتکل OSPF را داراست. این دو پروتکل تقریبا در یک زمان توسعه داده شده اند. پروتکل ISIS توسط کمپاتی DEC توسعه داده شد و بعدا توسط ISO در سال 1992 استاندارد شده است. تقریبا در همان زمان نیز IETF در حال توسعه پروتکل دیگری به نام OSPF بود.

چند سال بعد قابلیت مسیریابی شبکه های IP نیز به پروتکل ISIS اضافه شد که این نسخه جدید از ISIS، Integrated ISIS نامیده شد.

در هر دو پروتکل Link State، روترها از توپولوژی شبکه آگاه هستند و با اعمال پروسه SPF روی توپولوژی بهترین مسیرها را استخراج می کنند و در جدول مسیریابی قرار می دهند. هر دو پروتکل VLSM هستند بدین معنی که mask را به همراه شماره subnet ارسال می کنند و بنابراین در صورت استفاده از هر یک از پروتکل های مسیریابی Link State، قابلیت آدرس دهی با mask متغیر در شبکه وجود دارد. در هر دو پروتکل روترها با ارسال بسته های hello به آدرس های مقصد multicast همسایه ها را شناسایی می کنند و در هر دو پروتکل نیز امکان احراز هویت همسایگی وجود دارد.

تفاوت های ISIS با OSPF

علی رغم شباهت های بسیار زیاد دو پروتکل OSPF و ISIS تفاوتهایی نیز بین این دو پروتکل وجود دارد که شاید به نظر خیلی هم نباشند اما این تفاوت ها نهایتا منجر به کاربرد متفاوت این دو پروتکل شده است. پروتکل OSPF عمدتا در سازمانها و پروتکل ISIS بیشتر در ISP ها استفاده می شود هر چند هر یک به جای دیگری قابل استفاده است.

اولین تفاوت بین دو پروتکل در چینش Area است. اگر به خاطر داشته باشید در OSPF همه Area ها باید به Area مرکزی متصل باشند و ارتباطات بین Area ها باید از طریق Area مرکزی صورت گیرد. اما این همیشه خوشایند نیست. اینکه ترافیک بین Area ها حتما باید از Area مرکزی عبور کند شاید از نظر امنیتی بهینه باشد اما از نظر کارایی، حجم ترافیک Area مرکزی را افزایش می دهد و همچنین لینک های ما بین Area ها بلا استفاده باقی می ماند که استفاده بهینه از زیرساخت را در پی نخواهد داشت

در پروتکل ISIS همانطور که در بخش بعدی جزئیات آن را می آموزیم، چینش Area انعطاف پذیری بیشتری دارد و انتقال مستقیم ترافیک ما بین Area ها وجود دارد و این یکی از دلایل مهمی است که ISP ها استفاده از ISIS را به جای OSPF ترجیح می دهند زیرا هزینه های توسعه زیرساخت را کاهش می دهد.

در پروتکل OSPF اطلاعات لینک ها توسط انواع LSA منتقل می شود. تعداد و تنوع LSA در OSPF بسیار زیاد است و حجم بسیار زیادی از LSA ها در شبکه های با پروتکل OSPF منتقل می گردد. این برخلاف ISIS است که فقط دو نوع LSP دارد  و همه LSP های ارسالی توسط روتر داخل یک بسته LSP بزرگتر قرار گرفته و سپس ارسال می گردد. به دلیل همین ویژگی است که بکارگیری 1000 روتر در هر Area از ISIS امکان پذیر شده است. این عدد بسیار بیشتر از OSPF است. در OSPF حداکثر می توانیم 50 روتر در یک Area داشته باشیم.

از دیگر تفاوت های ISIS با OSPF می توان به توسعه پذیر بودن ISIS اشاره نمود. بدین معنی که اگر شبکه شما با هر دو نوع پروتکل IPV4 و IPV6 آدرس دهی شده باشد و بخواهید با پروتکل OSPF مسیر شبکه های IPV4 و IPV6 را به روترها یاد دهید باید از دو پروسه مجزای OSPF استفاده کنید که یکی برای انتقال شبکه های IPV4 و دیگری برای انتقال شبکه های IPV6 است. در OSPF، یک بسته OSPF نمی تواند هر دو آدرس IPV4 و IPV6 را منتقل کند. ISIS بر خلاف OSPF توسعه پذیر است. ISIS نه تنها می تواند آدرس IPV4 و IPV6 را به صورت همزمان منتقل نماید بلکه این قابلیت را دارد تا در صورت لزوم برای انتقال نوع جدیدی از آدرس نیز بکار گرفته شده است. در این صورت فقط کافی است فیلد جدیدی به این پروتکل اضافه شود. بنابراین در صورت استفاده از پروتکل ISIS در شبکه ای که به هر دو آدرس IPV4 و IPV6 تجهیز شده باشد، نیازی به استفاده از دو پروسه مجزای ISIS نیست

جدول زیر به صورت خلاصه به بعضی از تفاوت های OSPF و ISIS اشاره می کند

ISIS OSPF
سیستم چینش Area متفاوت است و لینک مرز بین Area است نه روتر. مرز بین Area ها روتر است
گسترش Area ها در ISIS بسیار ساده است گسترش Area ها کمی مشکل است زیرا باید همه Area ها حتما به Area مرکزی متصل شوند
روی لایه 2 سوار می شود روی IP سوار می شود
برای اجرا نیاز به هر دو آدرس IP و آدرس CLNP دارد برای اجرا نیاز به آدرس IP دارد
توسعه پذیر است توسعه پذیر نیست
Cost همه لینک ها به صورت پیش فرض 10 است متریک به صورت پیش فرض معیاری از پهنای باند است
به اندازه OSPF متخصصین و کمپانی های تولید کننده تجهیزات از آن پشتیبانی نمی کنند عمده متخصصین و تجهیزات شبکه آن را پشتیبانی می کنند

مقایسه OSPF با ISIS

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید