Offset-List ابزار تغییر متریک در EIGRP

معمولا با هدف مهندسی ترافیک اقدام به تغییر متریک بعضی از مسیرها در بعضی روتر ها می کنیم. به عنوان مثال اگر قصد داشته باشید تا روی روتر بابلسر ترافیک به مقصد X را که از مسیر اول ارسال می شود به مسیر دوم انتقال دهید، که اصطلاحا به این کار مهندسی ترافیک گفته می شود، کافی است متریک مسیر اول را در روتر بابلسر به عددی بالاتر از متریک مسیر دوم تغییر دهید.

قانون Split Horizon در EIGRP

در پروتکل های Distance Vector مانند RIP، EIGRP و حتی BGP قوانینی وجود دارند که مانع از ایجاد Loop در شبکه می شوند. یکی از این قوانین Split Horizon است که هیچ وقت نتوانستم واژه مناسب فارسی برای آن پیدا کنم. این قانون اجازه نمی دهد پروتکل مسیریابی شبکه ای را روی بهترین مسیرش ارسال نمایند.

تغییر Next-hop در EIGRP

فیلد Next-hop به صورت پیش فرض در پروتکل EIGRP، 0.0.0.0 است و هنگام ارسال مسیرهای EIGRP نیز تغییری نمی کند. به همین دلیل آدرس Next-hop در جدول توپولوژی EIGRP و همچنین جدول مسیریابی همواره روتری است که مسیر را ارسال نموده است.

ایجاد محدودیت در پهنای باند ناشی از بسته های EIGRP

EIGRP به عنوان پروتکل مسیریابی بخشی از پهنای باند شبکه را اشغال می کند. ترافیک EIGRP از اهمیت و اولویت بسیار بالایی برخوردار است زیرا در صورت عدم عملکرد صحیح پروتکل EIGRP، مسیریابی به درستی در شبکه انجام نمی گیرد و در چنین شرایطی هیچ ترافیکی قابل جابجایی نخواهد بود.

ویژگی Cisco NSF در EIGRP

ویژگی NSF (جابجایی بدون توقف ترافیک) در کنار SSO ابداع سیسکو در روترهایی است که دو RP دارند. منظور از روترهای با دو RP روترهایی است که دارای دو engine هستند. Engine مغز اصلی سیستم را تشکیل می دهد. روتر بدون engine فقط یک شاسی است.  ویژگی SSO به روتر اجازه می دهد تا چنانچه RP و یا engine اصلی روتر خراب شود،

مسیریابی EIGRP در شبکه های IPV6

در بخش پایانی EIGRP، قصد داریم به مفهوم و همچنین چگونگی اجرای EIGRP در شبکه های IPV6 بپردازیم. از آنجایی که این پروتکل یعنی EIGRP توسعه پذیر طراحی نشده است لذا جهت پشتیبانی IPV6 در این پروتکل، توسعه دهندگان این پروتکل مجبور شدند آن را مجددا بازنویسی کنند که بعد از بازنویسی نام آن را EIGRP for IPV6 گذاشتند.