مروری بر EIGRP

پروتکل EIGRP بدون شک بهترین پروتکل مسیریابی است و ویژگی های منحصربفرد آن، این پروتکل را از دیگر پروتکل های مسیریابی متمایز می کند. مهمترین دغدغه ای که در مورد این پروتکل وجود دارد اینکه این پروتکل مخصوص سیسکو است و بنابراین در حال حاضر فقط تجهیزات سیسکو از این پروتکل پشتیبانی می کنند هر چند شنیده شده است

پیکربندی پروتکل EIGRP

شکل زیر یک سناریوی ساده EIGRP را نشان می دهد تا در قالب آن نکات کلی پیکربندی این پروتکل را تشریح نماییم. 

تشکیل همسایگی در EIGRP

پروتکل EIGRP نیز همانند خیلی از دیگر پروتکل های مسیریابی قبل از هر اقدامی باید همسایه هایش را شناسایی نماید و همانند همه آنها برای شناسایی همسایه هایش از مکانیزم ارسال و دریافت Hello استفاده می کند (بسته های Hello در EIGRP در زمان های متوالی Hello Time روی اینترفیس های فعال در EIGRP ارسال می شود).

جدول دیتابیس در EIGRP

بعد از اینکه در EIGRP همسایه ها همدیگر را شناسایی نمودند، نسیت به ارسال اطلاعات مسیریابی به یکدیگر اقدام می نمایند. نتیجه انتقال اطلاعات مسیریابی ایجاد جدول توپولوژی است که روتر بر اساس آن جدول مسیریابی را تشکیل می دهد. در ادامه ابتدا به چگونگی انتقال اطلاعات مسیریابی در EIGRP می پردازیم سپس جدول توپولوژی را به دقت مورد بررسی قرار خواهیم داد.

جدول توپولوژی در EIGRP

در بخش قبل دیدیم که در EIGRP روترها بعد از تشکیل همسایگی کلیه اطلاعات مربوط به مسیرهای جدول مسیریابی را به روترهای همسایه ارسال می کنند. نتیجه ارسال اطلاعات، ایجاد جدول توپولوژی در روترها است. اطلاعات جدول توپولوژی شامل تمام مسیرهایی است که روتر از همسایه هایش یاد میگیرد و از بین آنها فقط بهترین مسیرها را در جدول مسیریابی قرار می دهد.

ساختن جدول مسیریابی در EIGRP

تاکنون آموختیم که چگونه جدول توپولوژی که شامل همه مسیرهایی است که روتر یاد گرفته است، ایجاد می گردد. همچنین می دانیم که به همراه هر مسیر پارامترهای متریک EIGRP شامل Minimum Bandwidth، Delay، Load، Reliability و MTU در جدول توپولوژی ذخیره می گردد.

همگرایی در EIGRP

منظور از همگرایی در EIGRP به روز شدن جداول همسایگی، جدول توپولوژی و جدول مسیریابی در زمانی است که تغییری در توپولوژی شبکه رخ می دهد. زمانبرترین بخش های پروسه های همگرایی در پروتکل EIGRP، تشخیص Down شدن همسایگی و جایگزین نمودن مسیرهایی است که از دست می روند.

مکانیزم BFD در EIGRP

 

BFD مکانیزم تشخیص سریع Down شدن همسایگی است. با مکانیزم BFD روترها بسته های Hello در بازه های زمانی بسیار کوتاه به یکدیگر ارسال می کنند. به این ترتیب در صورت عدم دریافت Hello در چند بازه زمانی، روتر متوجه Down شدن ارتباط با همسایه می شود.

مکانیزم Feasible Successor در EIGRP

اگر در EIGRP مسیری از دست برود و مسیر جایگزین وجود داشته باشد، پروسه جایگزینی مسیر چقدر زمان می برد؟ فراموش نکنیم که در EIGRP همه مسیرهای منتهی به یک مقصد در جدول توپولوژی وجود دارد. چنانچه مسیری از دست رود و مسیر جایگزین وجود داشته باشد، آن مسیر حتما در جدول توپولوژی وجود دارد.

مکانیزم Query and Reply در EIGRP

در این حالت روتری مسیر مقصدی را از دست داده است و مسیر جایگزین هم در جدول توپولوژی وجود دارد اما فرمول Feasible Successor در مورد بهترین مسیر جایگزین صادق نیست. در چنین شرایطی روتر از مکانیزم Query and Reply بهره می برد. در این مکانیزم روتر از همه همسایه هایش سوال می کند که آیا  برای این مقصد مسیری دارید؟

مفهوم درست Feasible Distance در EIGRP

در تمام مثال های بالا مقدار FD و یا Feasible Distance برابر با متریک بهترین مسیر بوده است. اما این تعریف که Feasible Distance همان متریک بهترین مسیر است، صحیح نمی باشد. بنابر تعریف، Feasible Distance، کمترین متریکی است که از آخرین تغییر حالت از Active به Passive روی آن مسیر مشاهده شده است.

تقسیم ترافیک روی مسیرهای مساوی

یکی از مسائلی که در خیلی از شبکه ها از جمله شبکه IP اهمیت پیدا می کند، قابلیت تقسیم ترافیک روی مسیر های مختلف است تا به این ترتیب بتوانیم ظرفیت بیشتری را بین دو نقطه فراهم نمائیم. اگر حضور ذهن داشته باشید در شبکه های Ethernet چنین قابلیتی وجود ندارد زیر ا پروتکل STP همه مسیرهای اضافی را بلوکه می کند.

تقسیم ترافیک روی مسیرهای نامساوی در EIGRP

در بخش قبل دیدیم که EIGRP همانند هر یک از دیگر پروتکل های مسیریابی ترافیک را به نسبت مساوی روی مسیرهای با متریک یکسان تقسیم می کند. همچنین گفته شد که هیچ یک از پروتکل های مسیریابی (غیر از EIGRP) قابلیت تقسیم ترافیک روی مسیرهای مساوی را ندارد. حال دو سوال مطرح می شود.

شبکه های Stub در EIGRP

اگر بخاطر داشته باشید در بخش محدود کردن پیغام های Query and Reply مطرح شد که یکی از راه حل ها EIGRP STUB است. گفته شد که به روتر STUB هیچگاه Query ارسال نمی شود.

کاربرد روتر STUB از نام آن پیداست. روتر STUB روتر انتهایی است و روتر انتهایی روتری است که به عنوان Transit عمل نمی کند.

خلاصه سازی در EIGRP

دو واژه auto-summarization و manual summarization تقریبا در همه پروتکل های مسیریابی با مفهوم و عملکرد مشابه وجود دارند. در ادامه مختصر اشاره ای به auto-summarization خواهیم داشت اما به manual summarization با جزئیات بیشتری می پردازیم.

ارسال مسیر default در EIGRP

همانطور که می دانیم و در فصل های پیشین هم به آن اشاره شد، مسیر default مسیری است که اگر ترافیک با هیچ یک از مسیرهای جدول مسیریابی مطابقت نداشته باشد از مسیر default ارسال می گردد.

احراز هویت مسیرهای EIGRP

در همه پروتکل های مسیریابی امکان احراز هویت اطلاعات دریافتی از روترهای همسایه وجود دارد. در صورت عدم وجود چنین مکانیزمی، هکر می تواند با ارسال اطلاعات مسیریابی غلط باعث برهم ریختن مسیر ترافیک شبکه و اختلال در ارتباطات شبکه شود. احراز هویت با تنظیم کردن کلید مشترک در همه روتر ها و ارسال این کلید در ارسال Hello و بسته های مسیریابی انجام می گیرد.

روش های فیلترینگ مسیر در EIGRP

فیلترینگ مسیر چیست و چه کاربردی دارد؟

همه با ابزار Access-List که فیلترینگ ترافیک انجام می دهد، آشنا هستیم. با این ابزار می توان کنترل کاملی روی ترافیک شبکه داشت.